ၿမတ္ဆရာ

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ဗုဒၶဘာသာ၀င္ၿမန္မာ လူမ်ိဳးတုိင္း အစဥ္သၿဖင့္ အေလးဂရုၿပဳၿမတ္ႏုိးတန္ဖုိးထားေသာ အနေႏၱာ အနႏၱ ငါးပါးတြင္ ၿမတ္ဆရာ သည္လည္း တစ္ပါး အပါအ၀င္ၿဖစ္သည္။

ရွင္ေတာ္ဘုရားႏွင့္ တစ္ဂုိဏ္း တည္းထားေလာက္ေအာင္ ႀကီးက်ယ္ေသာ ဆရာတုိ ့၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကား ႀကီးမားလွေပစြ ။

ေလာကတြင္ မိမိတတ္သိထားေသာ အရာအား အၿခားတပါးသူကို သင္ႀကား ေၿပာၿပ ေပးသူကို ဆရာ ဟုု မည္၏။

လူတုိင္းတြင္ သူၿဖတ္သန္းရာ ဘ၀တေလွ်ာက္တြင္ ႀကံဳဆံုရေသာ ဆရာ တုိ ့ကား မ်ားၿပားလွေပစြ ။ သုိ ့ေသာ္ အႀကမး္ဖ်င္း အားၿဖင့္ ဆရာ ဟူသည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို သံုးမ်ိဳး ရွိသည္ဟု နားလည္ မိသည္။

မိမိအား အသိပညာ အတတ္ပညာတုိ ့ကို ဂရုတစုိက္ ကုိယ္တုိင္သင္ႀကားေပးေသာ သူကို သင္ဆရာ မည္၏။

မိမိ အလုိရွိအပ္ ေသာ အတတ္ကို မ်က္စိေရွ ့ေမွာက္တြင္ ၿပဳလုပ္ၿပေသာ သူ (သို ့) ၄င္း၏ နည္းနာမ်ားကို မိမိက ၿမင္ရံုမွ်ၿဖင့္ အတုခုိး ရေသာ သူအား ၿမင္ဆရာ ဟု မည္၏။

သူ၏ အတတ္ပညာကုိ မိမိက တနည္းနည္းၿဖင့္ ႀကားလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ မိမိအား ေၿပာၿပေပးလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ထုိ သို ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ႀကားဆရာ ဟု မည္၏ ။

ေလာကတြင္ ဆရာ သံုးမ်ိဳး ရွိသည့္အနက္ သင္ဆရာ ဆုိသည္ကား ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အေပၚတြင္ ဂုဏ္ေက်းဇူးအထူးၿမတ္ဆံုး ဆုိသည္ကိုေတာ့ မည္သူမွ် မၿငင္းႏုိင္ေပ။

၀ါသနာ ၊ ေစတနာ ၊ အနစ္နာ ၊ ဂရုဏာ ဟုဆုိအပ္သည့္ နာ ေလးနာႏွင့္ ၿပည့္စံုေသာ ဆရာမ်ား ၿဖစ္ႀကသည္။



အတတ္လည္းသင္ ပဲ့ၿပင္ဆံုးမ

သိပၸမခ်န္ ေဘးရန္ဆီးကာ

သင့္ရာအပ္ဖုိ ့ဆရာတုိ ့

က်င့္ဖုိ ့၀တ္ငါးၿဖာ

ဟူသည့္ ဆရာ့၀တ္ ငါးၿဖားႏွင့္ ၿပည့္စံုေသာ ဆရာမ်ိဳးကား အရာခပ္သိမ္းထက္ပင္ သာလြန္ ၿမင့္ၿမတ္ေပစြ ။



ကြ်န္ေတာ္အတြက္ မူ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ မွ စတင္ကာ ယေန ့အခ်ိန္အထိ အထူးထူး အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဆရာတုိ ့ႏွင့္ ေတြ ့ဆံုခဲ့ရသည္။ လူတုိင္းသည္လည္း ေက်ာင္းသား အရြယ္မွ စတင္ကာ ေန ့စဥ္ ဆရာေပါင္းမ်ားစြာၿဖင့္ ေတြ ့ဆံုရေလသည္။ သို ့ေသာ္ မ်ားၿပားလွေသာ ဆရာ တုိ ့တြင္ မိမိအား ဂရုစိုက္ေသာ သူ ၊ မိမိအေပၚတြင္ ေစတနာပိုေသာသူ ကို သာ ပုိမို၍ ေအာ္ေမ ့သတိရႀကမည္သာ။



မူႀကိဳတြင္ ၀လံုး.ကေလးမ်ား ၀ုိင္းစက္ေစရန္ လက္ကေလးကိုကုိင္ကာသင္ႀကားေပးေသာ ဆရာမမ်ားကုိလည္း သတိရမိပါသည္။ F ဟူေသာ အဂၤလိပ္စကားလံုးသည္ လြန္စြာအသံထြက္ရခက္ လွသည္ကို လြယ္ကူေအာင္ ဆုိၿပေပးေသာ သူငယ္တန္းမွ ဆရာမ ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

မူလတန္းေက်ာင္းသာအရြယ္က စာ မရ၍ ရုိက္ခဲ့ဖူးေသာဆရာ့ ေက်းဇူးေႀကာင့္ စာေမးပဲြတြင္ ရမွတ္ေကာင္းေကာင္းဆြတ္ခူးခဲ့ပါသည္။

ဂဏန္းသခ်ာၤ အေၿမာက္အလီေပါင္းကို အထစ္အေငါ့ မရွိ ဆရာမ ၏ ေရွ ့တြင္ ဆုိၿပခဲ့ဖူးသည္မွာ ၿပန္စဥ္းစာလုိက္လွ်င္ ႀကည္ႏူးစရာ။ စာေမးပဲြတြင္ အဆင့္ တစ္ ရသၿဖင့္ ဆရာမ ဆုခ် ထားေသာ ခဲတံ ေလးကလည္း ယခု အခ်ိန္အထိ အသစ္စက္စက္ပင္။

သမုိင္းဘာသာ ကို ေက်ာင္းသားမ်ားစိတ္၀င္စားေအာင္ ပံုၿပင္ေလး တစ္ပုဒ္ သဖြယ္ေၿပာၿပေပးေသာ ဆရာမ ၏ မ်က္နွာကိုလည္း ယေန ့အထိၿပန္ၿမင္ေယာင္ဆဲပင္။



ေရွ ့ရွု ့ေမတၱာ ဂရုဏာႏွင္ ့နာနာက်င္က်င္အျပစ္ျမင္က

၀မ္းတြင္းမသို ဟုတ္တိုင္းဆို၍ က်ိဳးလိုစိတ္က

ဆံုးမတက္သူ ဆရာမည္၏ ။

ဆရာတို ့၏ တပည့္အေပၚထားရွိေသာ ေမတၱာႏွင့္ ေစတနာကို အထိေရာက္ဆံုး ထင္ဟပ္ေစေသာ ေဆာင္ပုဒ္ေလးၿဖစ္သည္။



ကုိးတန္းတုန္းက ဆရာမ

အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ တြင္ပညာႏုိ ့ခ်ိဳတုိက္ေကြ်းဖူးေသာ ဆရာ ၊ မ ေပါင္းမ်ားစြာရွိသည့္အနက္ အမွတ္တရ အရွိဆံုး ဆရာမ ကိုေၿပာပါဆုိလွ်င္ န၀မတန္း - ခ မွ ကြ်န္ေတာ္၏ အတန္းပုိင္ဆရာမ ကိုသာေၿပာၿပခ်င္ပါသည္။ ဆရာမသည္ အသားညိဳညိဳ ၊ မ်က္လံုး မ်က္ခံုးေကာင္းေကာင္းၿဖင့္ အရပ္အေမာင္းမနိမ့္မၿမင့္ ရွိပါသည္။

ဆရာမ ၏ ဥပတိရုပ္ကို အနီးကပ္ဆံုးပံုေဖာ္ရလွ်င္ ၂၀၁၀ ၿပည့္ႏွစ္၏ အေမရိက တြင္ ႀသဇာအာဏာ အႀကီးမားဆုံး အမ်ိဳးသမီး ဟု တင္စားထားသည့္ အေမရိကန္သမၼတ Obama အုိဘားမား၏ ကေတာ္ First Lady ဟုေခၚသည့္ Mrs.Mitchell Obama (မီခ်ယ္ အုိဘားမား) ႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူပါသည္။

စိတ္ေနသေဘာထားတည္ႀကည္ေၿဖာင့္မတ္ၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ားအေပၚ နားလည္မွူ ့အၿပည့္ရွိေသာ အတန္းပိုင္ဆရာမ ၿဖစ္သည့္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အားလံုးက ေလးစားခင္မင္ရသည္။

ေယာက်ာ္းေလးမ်ား သာစုထားသည့္ စိန္ေပါလ္ ဟူေသာ ေက်ာင္းတြင္ မ.တစ္ေထာင္သားမ်ားကို ထိန္းသိမ္းရေသာ အလုပ္သည္ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ကူလွပါ။ အၿခားေသာ ဆရာ ၊ မ မ်ားက အတန္းအုပ္ခ်ဳပ္ ရာတြင္ လက္စဲြေတာ္ႀကိမ္စႀကၤာကိုသာ အားကိုးေလ့ရွိသည္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယက္၏ လုိအပ္ခ်က္ကိုေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး ေၿဖရွင္းေပးမွူ ့အပုိင္းတြင္မူ အားနည္းခ်က္မ်ားရွိႀကသည္။ စာသင္ခန္းထဲသို ့၀င္လာၿပီး ေက်ာက္သင္ပုန္းႀကီးကို တဖုန္းဖုန္းရုိက္ကာ အတန္းထိန္းသည့္ ႀကိမ္လံုးဗ်ဴဟာ ကိုသာ ဆရာမ အမ်ားစုက အသံုးၿပဳႀကသည္။

သို ့ေသာ္ကြ်န္ေတာ္၏ အတန္းပိုင္ဆရာမ ကမူ ထုိသုိ ့ၿပဳခဲ၏ ။ မလဲြသာ မွသာ ႀကိမ္လံုးကုိင္သည္။ ၿပသနာတစ္ရပ္ကို အမ်ားလက္ခံေအာင္ ေသခ်ာစြာေၿဖရွင္းၿပသည္။ ၿပီးမွ အၿပစ္ရွိသူကို ထုိက္သင့္သည္ အၿပစ္ဒဏ္ၿဖင့္ ဆံုးမသည္။

အတနး္ထဲတြင္ နာမည္ဆုိးၿဖင့္ေက်ာ္ႀကားလွေသာ ေက်ာင္းသားႀကီးမ်ား၏ ခ်စ္ ေႀကာက္ ရုိေသ မွူ ့ကို အၿပည့္အ၀ အခံရဆံုးသူ တစ္ဦးၿဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀အတြက္ အထူးၿခားဆံုးၿဖစ္ရပ္ကေတာ့ သီတင္းကြ်တ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ ဆရာမက သူ ၏ အတန္းသားမ်ားထဲမွ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ ့ကို ရဟန္းခံရွင္ၿပဳေပးကာ သူကုိယ္တုိင္က ရဟန္းအမ အၿဖစ္ခံယူေလသည္။

သား သမီးမရွိေသာ အပ်ိဳႀကီးၿဖစ္ေသာၿငားလည္း သူ၏တပည့္မ်ားကို ကိုရင္ ၀တ္ေပးကာ သာသနာ့ဒါယိကာမ ဘဲြ ့ကိုရည္မွန္းေသာ ဆရာမ ၏ စိတ္ကူးသည္ ၿမင့္ၿမတ္ထူးၿခားလွေပစြ။ ဆရာမ ၏ ၿမင့္ၿမတ္လွေသာ အလွဴဒါနကို ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက သိရွိေသာအခါ သာဓုေခၚရံုမွ်မက စိန္ေပၚလ္ေက်ာင္းႀကီးတစ္ေက်ာင္းလံုးအတုိင္းအတာၿဖင့္ အထက္တန္းေက်ာငး္သားမ်ားကုိ ဆယ္ရက္၀ိပသနာ တရားစခန္းသို ့အေရာက္ပို ့ေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့သည္။

ထုိ ့ေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အထက္တနး္ေက်ာင္းသား အရြယ္ကပင္ မုိးကုတ္ တရားစခန္း ၀င္ဖူးႀကသည္။ ၀ိပသနာ ထြက္သက္၀င္သက္ကို က်နစြာ တရားအားထုတ္တတ္ႀကသည္။ ပဋိစၥသမုပၸ စက္ရဟတ္ႀကီးကို သင္ႀကားဖူးခဲ့သည။္

ဆရမ က မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့ေသာ ၀ိပသနာတရားအလုပ္သည္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ဘ၀ ၏ ေရွ ့ေဆာင္လမး္ၿပၿဖစ္ရံုမွ်မက ေလာကီ ၊ ေလာကုတ္ ႏွစ္ၿဖာအက်ိဳးအတြက္အက်ိဳးမ်ားလွေပသည္။

မိမိရရွိေသာ ပမာဏ မမ်ားလွသည့္ ေခြ်းနည္းစာေလးၿဖင့္ တပည့္မ်ားအား ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ ေလာကီ ပညာ ႏွင့္ ေလာကုတၱရာသာသနာ့အေမြ ေပးခဲ့ပံုသည္ . တပည္ ့မရွား တစ္ျပားမရွိ ပီတိကိုစား အားရွိပါ၏ ဟူေသာ စကားအေလးအတုိင္းပင္။

ထုိ ့ေႀကာင့္ မ်ားၿပားလွစြာေသာ ေက်ာင္းဆရာမ ထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အမွတ္တရ အရွိဆံုး သည္ ကုိးတန္းတုန္းက ဆံုခဲ့ရေသာ အတန္းပိုင္ဆရာမ သာၿဖစ္ေတာ့သည္။



ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး တစ္ဦး

ေက်ာင္းသားဘ၀ အရြယ္တြင္ ႀကံဳခဲ့ဖူးေသာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးမ်ားအနက္ အထူးၿခားဆံုးပုဂၢိဳလ္သည္ ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ တြင္စတင္ႀကံဳဆုံခဲ့ရေသာ ဆရာႀကီးၿဖစ္သည္။ ဥပတိရုပ္ခန္ ့ၿငားသလုိ အၿမဲလိုလို တုိက္ပံုအက်ီ ၤ အၿဖဴေရာင္ႏွင့္တဲြဘက္ၿမင္ရေလ့ရွိေသာ ဆရာႀကီး သည္ စကားေၿပာလြန္စြာေကာင္းသည္။

ဆံပင္အလယ္ခဲြကို ပိၿပားသပ္ရပ္စြာၿဖီးေလ ့ရွိၿပီး ႀကက္ေတာင္ရုိက္ၿခင္းကို ႏွစ္ၿခိဳက္ေသာ အားကစားကိုအထူးအားေပးေသာ ဆရာႀကီးၿဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေက်ာင္းသာမ်ားကို လည္း တုိင္းၿပည္ခ်စ္တတ္လာေအာင္၊ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားသီခ်င္း အမိ်ဳးသား၀တ္စံုကို ၿမတ္ႏုိးတတ္လာေအာင္ အပတ္စဥ္ ေသာႀကာေန ့တုိင္း ေက်ာင္းသားတုိင္း တုိက္ပံု၀တ္ကာ Assembly ၿပဳလုပ္ၿပီး ႀသ၀ါဒ စကားၿမြက္ႀကားေလ့ရွိသည္။ သူ၏ ဘ၀အေတြ ့အႀကံဳမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ကာ ေက်ာငး္သားမ်ားစိတ္၀င္စားေအာင္ ပံုတုိပတ္စ မ်ား ၊ အဆုိအမိန္ ့မ်ားကိုးကားေၿပာႀကားေလ့ရွိသည္။

ေက်ာင္းသားမ်ားကို ပညာရဲရင့္ ပြဲလယ္တင့္ လာေအာင္ ၊ လူအမ်ားေရွ ့ထြက္ၿပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ စကားေၿပာရဲဆုိရဲရွိေစရန္ အၿမဲလုိလုိတြန္းအားေပးတတ္သည္။

ဆရာႀကီးလက္စဲြၿပဳသည္စကားတစ္ခြန္းသည္ မႏၱေလး ၊ အမရပူရ ေတာင္ၿမဳိ ့ရွိ မဟာဂႏၶရံု ဆရာေတာ္ႀကီး ရွင္ဇနကာ ဘိ၀ံသ ၏ ေဆာင္ပုဒ္ ဆယ္ခ်က္ကိုလက္ကိုင္ၿပဳသည္။

ေက်ာင္းသာတစ္ဦးသည္ စာေတာ္တုိင္း ၊ စာတတ္တုိင္း သူႏွင့္ သူ ့လူမွူ ့ပတ္၀န္းက်င္ကို အက်ိဳးမၿပဳႏုိင္ ။ ေလာကတြင္ အေရးအႀကီးဆံုးက စိတ္ႏွလံုးေကာင္းမြန္ေရး ဟုဆုိသည္ ့စိတ္ထားေကာင္းဖုိ ့က ပထမ ဟု ဆုိေလသည္။

ဆရာႀကီး၏ ထူးၿခားေသာ အရည္အခ်င္းတရပ္မွာ ေက်ာင္း ဟူေသာ ေနရာကိုအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။

ငယ္စဥ္ကတည္းက ေက်ာင္း လာသည့္ကိစၥသည္ စာသင္ရန္အတြက္ဟူ၍ သာ ခပ္ေပါ့ေပါ့ေတြးထားမိ၏။ ဆရာႀကီးကမူ ထုိထက္ပိုမုိေသာ အဓိပၸယ္ကို ရွင္းၿပသည္။

ေက်ာင္းတတ္ၿခင္းသည္ စာသင္ႀကား ရန္ဟူသည့္ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုတည္းအတြက္မဟုတ္ ။ လူတစ္ေယာက္၏ အက်င့္စာရိတၱ ၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ၊ အေတြးအေခၚ စသည္တုိ ့ကိုပါ ေလ့က်င့္သင္ႀကားေပးေသာ ေနရာၿဖစ္သည။္

ထုိ ့ေႀကာင့္ ေက်ာင္းတတ္ၿခင္းသည္ လူ ၿဖစ္နည္း သင္တန္းကို တတ္ေရာက္ေနၿခင္းဟု မွတ္ယူရမည္ ဟု ဆုိေလသည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ ဆရာႀကီး ၏ လူၿဖစ္နည္းသင္တန္းကို ယေန ့ထက္တုိင္ ၿပန္ေၿပာင္းေအာက္ေမ့ဆဲပင္ ။





ရန္ကုန္ၿမိဳ ့၏ အေကာင္းဆံုး အဂၤလိပ္စာ သင္ႀကားေရး စင္တာ

ကြ်န္ေတာ္သည္ ငယ္စဥ္က အဂၤလိပ္စာတြင္ လြန္စြာအားနည္းခဲ့ပါသည္။ ဆယ္တန္းေအာင္ေသာအခါ ၿပည္ပ သို ့ထြက္ခြာကာ ပညာခရီးေရွ ့ဆက္မည့္အစီအစဥ္တြင္ လည္း အႀကီးမားဆံုးအဟန္ ့အတားသည္ အဂၤလိပ္စာ စြမ္းရည္မၿပည့္၀ ၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။

ထုိအခက္အခဲ ႀကီးကို ရင္ဆုိင္ေက်ာ္လႊားရန္ ပထမဦးဆံုးတြန္းအားေပးခဲ့သည့္ ေနရာသည္ ဆိပ္ကမး္သာလမး္ရွိ Y.W.C.A အေဆာက္အအံုးရွိ ရန္ကုန္အဂၤလိပ္စာသင္ႀကားေရးေက်ာင္း ၿဖစ္သည္ ။

(မွတ္ခ်က္ ၊ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္ခန္ ့က အဆုိပါေနရာတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့၏ အေစာဆံုးႏွင့္ နာမည္ႀကီးဆံုးအဂၤလိပ္စာသင္တနး္ေက်ာင္းတစ္ခုရွိပါသည္။ ယခု အခိ်န္တြင္ မူ အၿခားေသာ အဂၤလိ္ပ္စာ သင္တန္း ေက်ာင္းမွ အဆုိပါအေဆာက္အအံုတြင္ ေၿပာင္းလဲဖြင့္လွစ္ထားပါသည္။)

ကြ်န္ေတာ္ ငယ္စဥ္က သင္ႀကားခဲ့ဖူးေသာေက်ာင္း စာသင္ခန္း မ်ားႏွင့္ မည္သို ့မွ် ဆက္စပ္၍ မရေသာ သင္တနး္ေက်ာင္းႀကီးၿဖစ္သည။္

အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းဆရာႀကီး၏ ဥပတိရုပ္ကပင္ ဥေရာပ သားတစ္ေယာက္ႏွင့္တူလွပါသည္။ အထူးၿခားဆံုးေသာ အမွတ္လကၡဏာ မွာ ေက်ာအထိေအာင္ရွည္လ်ားလွသည့္ တြန္ ့ေႀကေႀက ရွိေသာ ေႀကးနီေရာင္ထ ေနသည့္ ဆံပင္မ်ားၿဖစ္ပါသည္။ အစ ပထမရက္မ်ားတြင္ ဆရာ ကို ခပ္ရြံ ့ရြံ ့ရွိလွသည္။ သို ့ေသာ္ ဟာသဥာဏ္ရႊင္ရႊင္ၿဖင့္ စာသင္ႀကားတတ္ေသာ ဆရာ၏ ခင္မင္ႏွစ္လုိဖြယ္စရုိက္ေႀကာင့္ မႀကာမီအခိ်န္အတြင္းပင္ အေႀကာက္ေၿပကာ ဆရာ့အား ခင္မင္လ်က္ရွိလာသည္။

ခပ္တံုးတံုးဓားတစ္လက္ကို ေန ့စဥ္လုိလို ဓားေသြးေက်ာက္ေပၚတြင္ တၿမၿမေသြး ပါက ထက္ၿမက္လာသလုိ ကြ်န္ေတာ္၏ အဂၤလိပ္စာ စြမး္ရည္သည္လည္း သင္တန္းကာလ ေၿခာက္လ ခန္ ့အႀကာတြင္ အေတာ္အတန္ ေၿပာႏုိင္ဆုိႏုိ္င္ေသာ အေနအထားသို ့ေရာက္ရွိလာပါသည္။ ဆရာသည္ တပည့္တစ္ဦးကို ေၿပာဆုိ ၊ ဆုိရဲ ရွိလာေအာင္ သင္ႀကားေပးသည့္ေနရာတြင္ သူမတူေအာင္ ထူးခြ်န္လွပါသည္။

ဆရာသည္ အေမရိက တြင္ပညာသင္ခဲ့ဖူးသည့္အတြက္ သူ၏ သင္ႀကားပံုနည္းစနစ္မ်ားမွ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္အထင္ႀကီးေလးစားဖြယ္ရာမ်ားပင္ ။ The Art of Teaching ဟုေခၚသည့္ သင္ႀကားမွူ ့အႏုပညာ ဆုိသည္ကို တပည့္မ်ားနားလည္ေအာင္သင္ႀကားႏုိင္စြမး္ရွိသည္။

အဆုိပါ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းသည္ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ အတြက္ အဂၤလိပ္စာ စြမး္ရည္ကိုသာမက ၊ အေတြးအေခၚႏွင့္ ပင္ကုိယ္စရုိက္တုိ ့ကိုပါ ေၿပာင္းလဲ သြားေစခဲ့ပါသည္

ကြ်န္ေတာ္သည္ အထက္တြင္ဆုိခဲ့သည့္အတုိ္င္းေယာက်ား္ေလးမ်ားသာ တတ္ရသည့္ စိ္န္ေပါလ္ဟုေခၚေသာ ေယာက်ာ္းေလးေက်ာင္းတြင္သာ ေနခဲ့ရသည္။ ကြ်န္ေတာ္တြင္ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္သာ ရွိသည္။ ေမာင္ႏွမ ၀မး္ကဲြမ်ားႏွင့္လည္း ဖက္လွဲတကင္းေနေလ့မရွိပါ။ ထုိ ့ေႀကာင့္ကြ်န္ေတာ္သည္ တစိ္မး္ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ေၿပာဆုိဆက္ဆံရာတြင္ လြန္စြာမွ အရွက္အေႀကာက္ႀကီးေသာ ခပ္တံုးတံုး ခပ္အအ ကုပ္ကၿမင္းဘဲြ ့ခံ လူငယ္ေလးတစ္ဦးသာၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ထုိစဥ္က ကြ်န္ေတာ့္ခံစားခ်က္သည္ တစိမး္ မိန္းကေလးတစ္ဦးႏွင့္ စကားေၿပာမည္ေလာ ၊ က်ား အၿမီး ေၿပးဆဲြမည္ေလာ ဟု ဆုိလွ်င္ .ကြ်န္ေတာ္သည္ က်ားအၿမီးကိုသာ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ေၿပးဆဲြလုိက္ခ်င္ပါသည္။ အဘယ္ေႀကာင့္မွနး္မသိ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ စကားေၿပာရၿပီဆုိလွ်င္ လက္ဖ်ား ေၿခဖ်ားမ်ား ေအးစက္ၿပီး ရင္ထဲတြင္လည္း တလွပ္လွပ္ၿဖစ္လာပါသည္။ ရင္တုန္ ပန္းတုန္ ရွိလုိက္ေလၿခင္း ။

ထုိ အခ်က္ကို သိေသာ ဆရာက ကြ်န္ေတာ့္အား အၿမဲလိုလုိ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္သာ ယွဥ္တဲြစကားေၿပာေစပါသည္။

မလဲြသာ မေရွာင္သာ ပဲ ဆရာ့အမိန္ ့ၿဖင့္ စကားေၿပာရၿပီ ဆုိလွ်င္လည္း အႏွီ မိန္းကေလးငယ္ ၏ မ်က္နွာကို မႀကည့္၀ံ့သၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ မ်က္ႏွာက်က္ကုိေမာ့ႀကည့္လိုက္ ၊ ႀကမး္ၿပင္ကို ငံု ့ႀကည့္လုိက္ၿဖင့္ စကားေၿပာလွ်င္ အထစ္ထစ္ အေငါ့အေငါ့ ၿဖစ္လွ်က္ရွိပါသည္။ Paring ဟုေခၚသည့္ ႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ အဂၤလိ္ပ္စကားေၿပာ English Conversation ၿပဳလုပ္ရာတြင္ အၿမဲလုိလိုကြ်န္ေတာ္ႏွင့္တဲြေသာ မိန္းကေလးမ်ားကသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေၿပာခဲ့ရသည္ ခ်ည္းပင္။ (..ေအာ္… ေယာက်္ားေလး က.စ.. ရမွာလား ခင္ဗ်ား)

ဆရာသည္ ကြ်န္ေတာ္၏ လူေတာမတိုးသည့္ စိတ္ .( တစ္နည္း ) မိန္းမ ေႀကာက္သည့္စိတ္ကို ေလ်ာ့ပါးေပ်ာက္ကြယ္ေစရန္ မွားယြင္းေသာ စိတ္ေနသေဘာထား (wrong attitude) ကို ၿပဳၿပင္ရန္ေၿဖာင္းဖ်ေၿပာဆုိသည္။ ေလာကတြင္ ေယာက်္ားႏွင့္ မိန္းမ ႏွစ္မိ်ဳးသားရိွသည့္အတြက္ ကိုယ္သည္ ေယာက်ာ္းမ်ားႏွင့္သာ ေၿပာဆုိဆက္ဆံပါမည္ဟု စိတ္ပိုင္းၿဖတ္ထား၍ မရစေကာင္းေပ။

ထုိ အခိ်န္မွ စတင္၍ ကြ်န္ေတာ္၏ မွားယြင္းေသာ အေတြးအေခၚမ်ားကို ေၿမလွန္ခဲ့ပါသည္။ ယေန ့အခ်ိန္တြင္ ကြ်န္ေတာ္၏ သူငယ္ခ်င္းစာရင္းကို စစ္တမး္ေကာက္ယူႀကည့္ပါလွ်င္ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း မ်ားသည္ ရွစ္ဆယ္ရာခုိင္ႏွူန္း ( ၈၅%) ခန္ ့ရွိေနသည္ကို အံ့အားသင့္ဖြယ္ရာ ေတြ ့ရေလသည္။ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ စကားေၿပာလွ်င္လည္း ဟိုးယခင္ကလုိ ေခြးအ ႀကီး လွည္းနင္း သလို မဟုတ္ေတာ့ပဲအာသြက္ လွ်ာသြက္ႏွင့္ ၿပံဳေပ်ာ္ရယ္ရႊင္စႊာၿပန္ေၿပာႏုိင္ၿခင္းသည္ အမွားသိ၍ အမွန္ၿပင္ခဲ့ၿခင္း၏ ရလာဒ္ ပင္မဟုတ္ပါေလာ။

ထို ့ေႀကာင့္ . အဆုိပါ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေက်ာင္းမွ ဆရာသည္ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ အတြက္ အဂၤလိပ္စာ ကိုသာမက ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး သေဘာတရားမ်ားကိုပါသင္ႀကားေပးခဲ့ ပါတကား ။



ကြန္ၿပဴတာ ဟု ဆုိရာ၀ယ္

ကြ်န္ေတာ္ ငယ္စဥ္က ကြန္ၿပဴတာ ဆုိသည့္အရာကို လြန္စြာၿမင္ဖူးခ်င္သည့္အတြက္ . ေက်ာင္းရွိ ကြန္ၿပဴတာ ခန္းသို ့ၿပတင္းေပါက္မွ ေခ်ာင္းေၿမင္းႀကည့္ရွုခဲ့ဖူးပါသည္။

ကြန္ၿပဴတာ ဆုိသည္မွာ လက္ႏွိပ္စက္ ႏွင့္ တီဗြီ ကို ေပါင္းစပ္ထားၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္ဟု ထုိစဥ္က မိမိဘာသာ နားလည္ခဲ့ပါသည္။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးေသာ္အခါ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ရွိ နာမည္အႀကီးဆံုး ကြန္ၿပဴတာ သင္တန္းေက်ာင္းႀကီးကိုတတ္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ထုိသင္တန္းေက်ာင္းတြင္ပင္ နည္းၿပဆရာ (Instructor)အၿဖစ္ အလုပ္၀င္ခဲ့ပါသည္။ ထုိ ကြန္ၿပဴတာေက်ာင္းႀကီး၏ ေက်းဇူးေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ ကြန္ၿပဴတာႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အေတာ္အတန္ တီးမီးေခါက္မိရွိေသာ အေၿခအေနသို ့ေရာက္ခဲ့ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ရဲ ့ကြန္ၿပဴတာ သင္တန္းေက်ာင္းသည္ ရန္ကုန္္ၿမိဳ ့တြင္ အေစာဆံုးေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းၿဖစ္ၿပီး ၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လည္း အႀကီးဆံုး ကြန္ၿပဴတာသင္ႀကားေရးစင္တာႀကီးၿဖစ္ပါသည္။

သင္တန္းေက်ာင္း၏ အမည္ကို တခ်ိဳ ့က ကဗ်ာဆန္ဆန္ (Kiss Me Darling) ဟုသမုတ္ႀကသည္။ တခ်ိဳ ့ကလည္း ဟာသဥာဏ္ရႊင္ရႊင္ၿဖင့္ ကိုမုိးဒီ (Ko Moe Di) ဟု က်ယ္စယ္ေနာက္ေၿပာင္ႀကသည္။ မည္သို ့ပင္ဆုိေစ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့သင္တန္းေက်ာင္းႀကီးကေတာ့ သစ္တစ္ပင္ေကာင္း ဌက္တစ္ေသာင္းနား ရ ဟူသည့္စကားအတုိင္းပင္။

ေရာက္ရွိလာသူ ခုနစ္ရက္သားသမီးအေပါင္းတုိ ့ကို ေခတ္မီ ကြန္ၿပဴတာ နည္းပညာ ႀကီးမ်ား ေ၀ဌ ၿဖန္ ့ၿဖဴးေလ့ရွိပါသည္။ ထုိ ့အတူ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့သင္တန္းဆရာ ၊ မ မ်ားသည္လည္း ေန ့စဥ္ႏွင့္အမွ် တုိးတက္ေၿပာင္းလဲေနေသာ နည္းပညာမ်ားကို မ်က္ေၿခမၿပတ္ ဆည္းပူးေလ ့လာခြင့္ရႀကပါသည္။ အက်ီ ၤလက္ရွည္အၿဖဴႏွင့္ ေယပုဆိုး အညိဳေရာင္ကေလးကို၀တ္ကာ က်က္သေရမဂၤလာရွိလွေသာ ဆရာ ဟူသည့္ဘ၀ကို ရရွိခဲ့ဖူးသည္။

ထုိ ့ေႀကာင့္ ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသား ဘ၀၌ အၿခားသူမ်ားက ကြန္ၿပဴတာႀကီးကို ႏွိပ္ၿပလွ်င္ မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္ . ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ ေငးႀကည့္ေနရေသာ ဘ၀မွ ယခုအခိ်န္တြင္ ကြန္ၿပဴတာေရွ ့စမတ္က်က်ထုိင္ကာ အၿခားသူမ်ားကိုပင္ ၿပန္လည္၍ ပညာၿပန္သင္ေပးႏုိ္င္ေသာ ဆရာ ဘ၀ သို ့ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ နံနက္ပိုင္းတြင္ ပညာ ၀မး္စာ ၿဖည့္တင္းၿပီး ညေနပိုင္းတြင္ သင္တန္းသားမ်ားကို တတ္သိနားလည္သမွ် ၿပန္လည္သင္ႀကားေပးရင္ မိမိ၏ ပင္ကုိယ္အရည္အခ်င္းမ်ားပါ တုိးတက္လာခဲ့ရပါသည္။

သင္တန္းေက်ာင္းႀကီးသည္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြန္ၿပဴတာစြမး္ရည္သာမက လူမွူ ့ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကိုပါ သင္ႀကားေပးခဲ့ေလသည္။ ေန ့စဥ္ရာခ်ီေသာ သင္တန္းသူ ၊ သင္တန္းသားမ်ား ႏွင့္သာမက မိမိႏွင့္ ဘ၀တူ သင္တန္းဆရာ ၊မ မ်ားႏွင့္လည္းထိေတြ ့ဆက္ဆံရသည္။ ထို ့ေႀကာင့္ ယခင္က မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ စကားပင္မေၿပာရဲ ေလာက္ေအာင္ လူေတာမတုိးရဲေသာဘ၀မွ ေန ့စဥ္ သူငယ္ခ်င္းဆရာမငယ္ေလးမ်ား ႏွင့္ တပည့္ မိန္းကေလးေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ေၿပာဆုိရေလေတာ့သည္။

ထို ေန ့ရက္မ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀၏ ေရႊေရာင္ေန ့ရက္မ်ားၿဖစ္သည္။ အလွခ်င္းၿပိဳင္ကာ အစြမး္ကုန္ဖူးပြင့္ပန္းကေလးမ်ားႏွယ္ သင္တန္းသူ ႏွင့္ ဆရာမငယ္ေလးမ်ား အႀကား၌ ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္္၏ ဘ၀သည္ ပန္းၿမိဳင္လယ္က ဥယ်ာဥ္မွူးႀကီး ပင္တည္း ။ ဤသုိ ့စန္းပြင့္လိုက္ ပံုမ်ား ဋီကာခ်ဲ ့လွ်င္ အေတာ္အတန္ထူထဲၿပီး ဖတ္လို ့ေကာင္းေသာ ၀တၱဳတစ္ပုဒ္ၿဖစ္ဖြယ္ရွိ၏။

ဘ၀၏ ေက်းဇူးရွိလွေသာ ဆရာမ်ား စာရင္းတြင္ အဆုိပါ သင္တန္းေက်ာင္းႀကီးႏွင့္တကြ သင္တန္းေက်ာင္းမွ ဆရာ ၊ မ မ်ား ၊ မိမိအားလမ္းညႊန္ၿပသေပးေသာ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း ခ်န္လွပ္ထား၍ မရႏုိင္ေပ။ ထို သင္တနး္ႀကီးကို ေအာင္ၿမင္ႀကီးပြားေအာင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ဆရာ ဟုေခၚသည့္ ပုဂၢိဳလ္ ႀကီး၏ ေက်းဇူးကလည္း အနႏၱပါတကား ။

ေတြ ့ဆုံ ႀကံဳ ကဲြ ဆံုၿမဲဓမၼတာမုိ ့ . သင္တန္းႀကီးႏွင့္ ေ၀းကြာခဲ့ရေသာ္လည္း . ကြန္ၿပဴတာခလုတ္ကို ႏွိပ္လုိက္တုိင္း သူတထူး ၏ ေက်းဇူးတရားကို ၿပန္ေၿပာင္းေအာက္ေမ့ လွ်ၽက္ လက္အုပ္ခ်ီမိုး ရိုက်ိဳးလ်က္ပါ။



အႏုပညာသမား စစ္စစ္ႀကီး တစ္ဦး

စာေရး ၊ စာဖတ္ၿခင္းစသည့္ စာေပ ၀ါသနာထံုလွေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ တေန ့ေသာအခါ သတင္းစာထဲတြင္ စိတ္၀င္စားစရာ ေႀကာ္ၿငာတစ္ခုကိုေတြ ့မိသည္။

၀တၱဳ ၊ ဇာတ္ညႊန္းေရးနည္းသင္တန္း ၿဖစ္သည္။ ထုိ ့ေႀကာင့္ သင္တန္းသို ့သြားေရာက္စံုစမး္ႀကည့္၏ ။ ကြ်န္ေတာ္ ထင္ထားသည္က စာေရးဆရာဆုိသည္မွာ တုိက္ပံုအက်ီ ၤႀကီးကို ၀တ္လ်က္ မ်က္မွန္ထူထူႀကီးၿဖင့္ မိန္ ့မိန္ ့ႀကီးထုိင္ကာ ေနမည့္သူ ဟုေတြးထင္ထားမိ၏ ။

သုိ ့ေသာ သင္တန္းသို ့ေရာက္ေသာအခါ သင္တန္းခ်ိန္ စၿပီး ဆယ္မိနစ္အထိ္ သင္မည့္ စာေရးဆရာ ကို ရွာမေတြ ့ေသး ။ အတန္ႀကာေသာ ကြ်န္ေတာ့္ အနားမွ ဆံပင္ ဂုတ္၀ဲႏွင့္ အရပ္ အေမာင္း မၿမင့္မားလွေသာ လူငယ္တစ္ဦးက White Board ေရွ ့ဆရာထုိင္ခံုတြင္ ထုိင္ကာ သင္ခန္းစာ စာအုပ္မ်ားကို လွမ္လွ်က္ရွိေနသည္။ ေၿခေထာက္တြင္ အခန္းတြင္းစီးရေလ့ရွိသည့္ အေမႊးမြ ဖိနပ္ႀကီးကို စီးကာ ၊ ေကာဖီခြက္ ကိုင္ရင္း ကြ်န္ေတာ္တို ့ကိုႀကည့္လုိက္၏ ။

ကြ်န္ေတာ္ထင္သည္ကား . စာေရးဆရာႀကီး ၏ တူ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ သား ေသာ္လည္းေကာင္းၿဖစ္မည္ဟု မွတ္ထင္မိ၏။

သို ့ေသာ္ အဆုိပါ လူငယ္ေလးမွ ယေန ့စ.သင္မည့္ သင္ခန္းစာ ဟု ဆို လုိက္ ေလသည္။

ဒီေတာ့မွ ေႀသာ္ . ငါတုိ ့ကုိ သင္မည့္ စာေရးဆရာဆုိတာ သူ ပါလား ဟု နားလည္မိ၏ ။

ဆရာသည္ သူ၏ အသက္ႏွင့္စာလွ်င္ သူ၏အႏုပညာ အရွိန္အ၀ါက ပိုႀကီးမည္ဟု ယူဆႏုိင္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့တြင္ နာမည္ရ အႏုပညာ လုပ္ငန္းစု တစ္ခုကို ဦးေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ မအားလပ္သည့္ႀကားထဲမွ ေန၍ သူ၏၀ါသနာအရ သူတတ္ထားသည့္ စာေပအႏုပညာကို တဆင့္ၿပန္လည္ပို ့ခ်ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။

ယခုလို အေၿခအေန မ်ိဳးေရာက္ရွိေအာင္ သူ ရုန္းကန္ခဲ့ရပံုမ်ားကလည္း အားက်ဖြြယ္ရာပင္။ အႏုပညာ ေလာကထဲသို ့ မည္သည့္အဆက္အသြယ္ အေထက္အပံ့ မွ မရွိ ၊ မိဘမ်ားကို အတုိက္အခုိက္ၿပဳကာ သူ ယံုႀကည္ရာကို စဲြကိုင္ခဲ့သည္။ ပင္ကုိယ္ႀကိဳးစားမွူ ့ၿဖင့္ ထုိ အေၿခအေနေအာင္ၿမင္မွု ့မ်ိုဳးကိုေရာက္ေအာင္ အေတာ့္ကို ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။

ယခုလုိ အႏုပညာ ၀ါသနာရွင္မ်ားကို ပညာလွဴ ကာ ေၿမေတာင္ေၿမာက္ေပးခ်င္သည္ ဆရာ ့ေစတနာကား သာဓုေခၚဖြယ္ရာပင္။

ဇာတ္လမး္တည္ေဆာက္ပံု ၊ ဇာတ္အိမ္ခဲြပံု ႏွင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ႀကားေသာ စာေရးဆရာ . အႏုပညာသည္တုိ ့အေႀကာင္းကို စိတ္၀င္စားဖြယ္ ရွင္းလင္းေၿပာၿပ၏ ။

တရုတ္ေသြးပါေသာ ကြ်န္ေတာ့္ ပံုစံကိုႀကည့္ကာ ဆရာက . ဂ်ပန္ ကင္ေပတုိင္ ႏွင့္တူသည္ဟု ဆုိၿပီး…ကင္ေပတုိင္ ဟု အမည္ေၿပာင္ခ်စ္စႏုိးေခၚတတ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ ထိုသင္တန္းကုိ သံုးလ မွ်သာ တတ္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း စာေပႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ အေတာ္အတန္တီးေခါက္မိလာသည္။

ဇာတ္လမး္တစ္ပုဒ္ ၊ ရုပ္ရွင္တကားကို ယခင္ကလုိ ေပါ့ေပ့ါတန္တန္မႀကည့္ေတာ့ပဲ ၊ ဇာတ္လမး္ အခ်ိတ္အဆက္ႏွင့္ အႏုပညာသည္တုိ ့၏ ၿပကြက္ေကာင္းမ်ားကို ေသခ်ာစြာႀကည့္ရ်ူ ့တတ္လာသည္။

ဆရာသည္ Harry Potter ဟုဆုိသည့္ အေနာက္တုိင္း ေမွာ္ တေစၦ ၀တၱဳႀကီးကို ဖတ္ခုိင္းၿပီး ဇာတ္လမ္းခဲြခုိင္းသည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ အစ .ပထမတြင္ ကေလး ႀကိဳက္ဟု ေပ့ါေပ့ါတန္္ ေတြးထင္ထားေသာ စာအုပ္သည္ . တကယ္တမး္ ဖတ္ႀကည့္ေသာအခါ ခုိင္မာေသာ ဇာတ္အိမ္ႏွင့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ၿဖစ္ေအာင္တင္ဆက္ထားသည္ကို ေတြ ့ရသည္။

ဆရာကို္ယ္တုိင္ကလည္း အဆုိပါ . တေစၱ ၊ သရဲ ၊ ေအာက္လမး္ စသည္တုိ ့ကို ၀ါသနာထံု သည္။ ၿဖစ္ႏုိင္လွ်င္ တေစၦႏွင့္ပတ္သက္ေသာ က်မ္းတစ္ေစာင္ေရးဖြဲ ့ခ်င္သည္ ဟု ေၿပာဖူး၏။ ဆရာ ၏ အခ်စ္၀တၱဳမ်ားသည္လည္း သာမန္ မဲၿပာပုဆုိး ဇာတ္လမး္တုိ ့မွ ခဲြထြက္ႏုိ္င္သူအၿဖစ္ ပရိသတ္ကလက္ခံထားသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ေၿခာက္လ ခန္ ့က . ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္တြင္ ဆရာပံုႏွင့္တကြ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခု ဖ်တ္ခနဲ ေတြ ့လိုက္ရသည္။

ယေန ့ၿမန္မာ ၀တၱဳေလာက၏ တေစၦ သရဲ ၀တၱဳလုိင္းဘက္တြင္ . အႏုပညာေႀကးအၿမင့္ဆံုးရသည့္ စာေရးဆရာတစ္ဦးအၿဖစ္ ရပ္တည္ေနေႀကာင္း၀မး္ေၿမာက္ဖြယ္ရာသိလုိက္ရသည္။ ကေလာင္အမည္သစ္ ၿဖင့္ ေအာင္ၿမင္မွူ ့ရေနေသာ ၿပံဳရႊင္ေနသည့္ ဆရာ့ ဓာတ္ပံုကို ႀကည့္ကာႀကည္ႏူးရင္း ၿဖင့္ အေ၀းေရာက္ တပည့္တစ္ဦး က ဂ်ာနယ္ထဲမွ ဆရာ ့ပံုအား ဂါရ၀ ၿပဳလ်က္။





ေတာင္တန္းႀကီးသဖြယ္ စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာရမည္ (ရာမတို တာမာခ်ီ)

ဂ်ပန္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ လြန္စြာစိတ္ဓာတ္ထက္သန္ၿပင္းၿပေသာ လူမ်ိဳးၿဖစ္သည္။ ထုိ ့အတူ ကြ်န္ေတာ္၏ ဂ်ပန္ဆရာႀကီးသည္လည္း ကြ်န္ေတာ့္အား ၄င္းတုိ ့၏ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး တစ္နည္း ဆာမူရုိင္း စိတ္ဓာတ္ ဟုဆုိရမည့္ ၿပင္းၿပေသာ စိတ္ဓာတ္ရွိေစခ်င္သည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ဂ်ပန္ဘာသာစာ ႏွင့္ စကားကို သံုးလ ေက်ာ္ခန္ ့မွ် ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့ဖူးသည္။ သာမန္သင္တန္းတတ္ၿခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ မိုးလင္းမွ ညေနေစာင္းအထိ ေန ့စဥ္ အားသြန္ခြန္စုိက္ႀကိဳးစားပမး္စားသင္ခဲ့ဖူးသည္။ ဂ်ပန္ၿပည္ႀကီးသို ့သြားရန္ ကံမပါခဲ့ေသာ္ၿငားလည္း လြန္စြာသေဘာေကာင္းသည့္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး ဆရာႀကီးႏွင့္ ေတြ ့ဆံုခြင့္ရခဲ့ေလသည္။

ဆရာႀကီးသည္ ဂ်ပန္တုိ ့၏ ဥပတိရုပ္အတုိင္း ထူထဲလွေသာႏွူတ္ခမး္ေမႊးႀကီးႏွင့္ အရပ္မနိမ့္မၿမင့္ရွိေလသည္။ သုိ ့ေသာ္ မ်က္လံုးမ်ားက ေမွးမေန ။ မ်က္ခံုးမ်ားက ေကာင္းလွ၏ ။

ငယ္စဥ္ကတည္းက အေမရိက ႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားတြင္ေနထုိင္ခဲ့သၿဖင့္ အဂၤလိပ္စကား ေၿပာလြန္စြာ အဆင့္ၿမင့္ေလသည္။ ဂ်ပန္ၿပည္မွ ၿမန္မာႏုိင္ငံသို ့တစ္ကုိယ္တည္း လာကာ အစားဆင္းရဲ အေနဆင္းရဲ ၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အား ပညာၿဖန္ ့ေ၀ေပးေသာ လူမ်ိဳးၿခား ဆရာႀကီး၏ စိတ္ဓာတ္ကား ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ရာပင္ၿဖစ္ေတာ့သည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ ဆရာႀကီး၏ သင္ခန္းစာမ်ားကို အပတ္တကုပ္ႀကိဳးစားခဲ့သၿဖင့္ ဆရာ ခ်စ္ေသာတပည့္တစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့သည္။ ေတြ ့ဆံုရေသာ သံုးလတာ ကာလတုိေလးအတြင္ပင္

ဆရာသည္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အား အေတာ့္ကို ခင္မင္ခဲ့သည္။

တက္ႀကြစြာ စာသင္တတ္ေသာ ဆရာ ၊ ၿမန္မာစကား မပီကလာပီကလာ ေၿပာတတ္ေသာ ဆရာ ၊ သင္တန္းခ်ိန္ေနာက္က်လွ်င္ ခြင့္ပန္ၿပီးမွ စာသင္ခန္းသုို ့၀င္ေစေသာ ဆရာ ။

ဆရာသည္ ယခုခ်ိန္တြင္ ဂ်ပန္ၿပည္ႀကီး၌ ေရာက္ေနေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ၿမန္မာလူမ်ိဳး တပည့္မ်ားအား မေမ့ႏုိင္ေသးေပ။ ကြ်န္ေတာ္က ၿပည္ပတြင္ေရာက္ရွိေနေႀကာင္း ၊ ဟုိတယ္တြင္ ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာတြင္ ဂ်ပန္ဧည့္သည္မ်ားႏွင့္ ရံဖန္ရံခါ ေတြ ့ဆံုေလ ့ရွိေႀကာင္းသိရေသာ္အခါ တတ္သည့္ပညာမေနသာ ေသာကြ်န္ေတာ္၏ ဂ်ပန္ဆရာႀကီးသည္ အင္တာနက္မွတဆင့္ ဂ်ပန္စကားေၿပာမ်ားကို ႏွူတ္တုိက္ခ်ေပးပါသည္။ ဆရာ့ေက်းဇူးေႀကာင့္ တုိုင္းတပါးတြင္ ကြ်န္ေတာ္သည္ မ်က္ႏွာပြင့္စြာ လုပ္ကုိင္ႏုိင္ခဲ့ေခ်ၿပီ ။

ယခုအခ်ိန္တြင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့၏ ဆက္ဆံေရးသည္ သာမန္ ဆရာ . တပည့္ ဆက္ဆံေရးမဟုတ္ေတာ့ပဲ . တကယ့္ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာပမာ ေႏြးေထြးလ်က္ရွိပါသည္။

ဆရာ အၿမဲေၿပာေလ့ရွိသည့္ . ရာမတို တာမာခ်ီ .. ေတာင္တန္းႀကီးသဖြယ္ စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာပါေစ ဟူသည့္စကားေလးကို ႏွလံုးမူလ်က္ ကြ်န္ေတာ္၏ နီပြန္ စန္းေဆးႀကီး အား ဂါရ၀ၿပဳလုိက္ရပါသည္။



အထက္ၿမက္ဆံုး ႏွင့္ အလႊမး္မုိးဆံုး ဆရာတစ္ဦး

IELTS ဆုိသည့္ အဂၤလိပ္စာစြမး္ရည္စစ္ စာေမးပဲြ အေႀကာင္းကို လူတုိင္းႀကားဖူးႀကေပမည္။ ထုိ ့အတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့တြင္လည္း IELTS သင္တန္းေပါင္းေၿမာက္ၿမားစြာရွိေလသည္။ ထုိေၿမာက္ၿမားလွစြာေသာ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ားအထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္၏ IELTS ဆရာသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့တြင္အေစာဆံုး အဂၤလိပ္စာသင္တနး္ဆရာမ်ား ထဲမွ တစ္ဦးၿဖစ္သည္။

ဆရာ့၏ အသက္အရြယ္က လူလတ္ပိုင္းမွ်သာ ရွိေသးေသာ္လည္း IELTS အဂၤလိပ္စာ သင္သည့္သက္တမ္းကမူ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခု ေက်ာ္ မွ် ရွိေလသည္။

Britian ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံမွ Queen Victoria ၀ိတုိရိယ ဘုရင္မႀကီးကို ၿပည္သူမ်ားက ( Born for rule) ဟုဆုိႀကသည္။ လူေတြကိုုိ အုပ္ခ်ဳပ္ဖုိ ့ေမြးဖြားလာသည္ဟု ဆုိသည္။

သို ့ဆုိလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္၏ IELTS ဆရာကိုလည္း (Born for teach) . တပည့္မ်ားကို စာသင္ႀကားေပးရန္ ေမြးဖြားလာခဲ့သည္ဟု ဆုိလွ်င္ ပုိႏုိင္ဖြယ္မရွိၿပီ။ ဆရာ၏ လက္ရွိအသက္အရြယ္ႏွင့္ ႏွိဳင္းစာလွ်င္ သူရရွိထားေသာ ေအာင္ၿမင္မွူ ့တုိ ့က အထင္ႀကီးေလးစားဖြယ္ရာပင္ၿဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ့္ ဆရာသည္ ႏုိင္ငံၿခားကုမၸဏီႀကီးတစ္ခု၏ ဘာသာၿပန္အၿဖစ္တာ၀န္ထမး္ေဆာင္ခဲ့ဖူးသည္ ဟု သိရွိရသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ဆရာႏွင့္ စတင္ဆံုဆည္းကတည္းက အထူးသတိထားမိသည္က အဂၤလိပ္စကားကို တကယ့္ အဂၤလိပ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေၿပာဆုိေနသည့္ပံုႏွယ္။

အၿမဲလုိလုိ Fashion ဖက္ရွင္က်နစြာ ၀တ္စားဆင္ယင္ၿပီးလူငယ္မ်ားႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြစြာေနတတ္သည္မွာ ဆရာ၏ ပင္ကုိယ္ စရုိက္တမ်ိဳးပင္ၿဖစ္သည္။

ၿမန္မာပီသေသာ ေလးေထာင့္စပ္စပ္မ်က္နွာ ေပၚ၀ယ္အၿမဲလုိလုိ ခ်ိဳၿမေသာအၿပံဳးေလးၿဖင့္ တပည့္မ်ားကိုစာသင္ႀကားေလ့ရွိသည္။ ညိဳညက္ေသာ အသားအေရသည္ အားကစားသမားတစ္ဦးပီသစြာပင္ စိုေၿပလ်က္ ညက္လွၿပာစင္ ဟု ဆုိဖြယ္ရွိသည္။ သန္မာထြားက်ိဳင္းလွေသာ ခႏၶာကုိယ္အခ်ိဳးအဆစ္သည္ ကုိယ္ခံပညာမ်ားကိုလုိက္စားထားမွန္းသိသာ ေစသည္။

ဆရာသည္ သူ၏တပည့္မ်ားထဲမွ IELTS စာေမးပဲြကို အမွန္တကယ္ ေၿဖဆုိမည့္သူမ်ားကို အနီးကပ္ Special သင္တန္းသေဘာမ်ိဳးၿဖင့္ မုိးလင္းမွ ညေနေစာင္း ေန၀င္မုိးခ်ဳပ္ခ်ိန္အထိ ႀကပ္မတ္သင္ႀကားေပးေလ့ရွိသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့သည္ ဆရာ၏ သင္တန္းကို တေနကုန္နီးပါးခန္ ့တတ္ရေလ့ရွိၿပီး IELTS သင္ခန္းစာမ်ားကို အားသြန္ခြန္စုိက္ႀကိဳးစားႀကရသည။္

ဆရာ၏ ဆံုးမ စကား သည္ ဘယ္အရာကို လုပ္လုပ္စိတ္ဓာတ္ၿပင္းၿပင္းနဲ ့ေအာင္ၿမင္ေအာင္လုပ္ဆုိသည့္အတုိင္း . ခုိင္းသမွ်ကို တေသြမတိမး္လုပ္မွႀကိဳက္သည္။ ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္းေၿပာတတ္ၿပီး ၊ တပည့္မ်ားေကာင္းက်ိဳး၏ႏွင့္ ယွဥ္လာလွ်င္ အမုန္းခံ ၿပီး ဆူပူ ဆံုးမတတ္ေလသည္။ စာသင္ခန္းထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ့္အား မင္း ၊ ငါ စေသာ အသံုးအႏွုန္းၿဖင့္ သံုးေလ့ရွိေသာ္လည္ ၊ ႏွစ္ဦးတည္း ေတြ ့ဆံုခ်ိန္တြင္မူ . ကြ်န္ေတာ္ ၊ ခင္ဗ်ာ စသည့္အသံုးအႏွူန္းမ်ားကို သင့္ေလ်ာ္သလုိ ေၿပာင္းလဲသြားတတ္သည္။

သူ၏ အေတြ ့အႀကံဳရွိေသာသင္ႀကားမွူ ့ႏွင့္ ထိေရာက္ေသာ Class Management မ်ားေႀကာင့္ လစဥ္လုိလုိ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စာေမးပဲြေၿဖဆုိမွူ ့အဆင့္သည္ အထင္ႀကီးေလးစားဖြယ္ရာ ရလဒ္ မ်ားေပၚထြက္ေလ့ရွိသည္။

IELTS စာေမးပဲြကို ေၿဖဆုိႀကမည့္သူအမ်ားစု၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ၿပည္ပႏုိင္ငံမ်ားသို ့ထြက္ခြာၿပီး ပညာဆက္သင္မည့္သူႏွင့္ အလုပ္လုပ္ကို္င္ႀကမည့္သူမ်ားသာၿဖစ္သည္။

ႏုိင္ငံၿခားသို ့ေရာက္လွ်င္ တပည့္မ်ား ေပါင္းသက္ဆက္ဆံေရးေၿပလည္ေစရန္ ၊ တုိင္းတပါးယဥ္ေက်းမွူ ့ကို နားလည္ တတ္ေစရန္ အေနာက္တုိင္း အက ၏ အေၿခခံ မ်ားကိုလည္း သင္ႀကားေစသည္။ Cultural Shock ဟုဆုိရမည့္ ယဥ္ေက်းမွူ ့ပဋိပကၡ မ်ားကိုနားလည္ေစရန္ ရည္ရြယ္သည္။ အေနာက္တုိင္းလူယဥ္ေက်း လူႀကီးလူေကာင္းမ်ား သာ က ေလ ့ရွိသည့္ Ballroom Dance ဆုိသည္မွာ မိမိ၏ social skill ေပၚလြင္ထင္ရွားေစေသာ အေကာင္းဆံုးနည္းၿဖစ္သည္။

ေရၿခားေၿမၿခားတြင္ အေရးႀကံဳက သက္လံုေကာင္းေစရန္ . အေၿခခံ လက္ေ၀ွ ့ထုိးနည္းကုိလည္း ေက်ာင္းသူ . ေက်ာင္းသား မေရြး ၀ါသနာပါက တတ္ေၿမာက္ေစသည။္

ထုိ ့ၿပင္ အႏုပညာဆန္ေသာ ဓာတ္ပံုရုိက္ခ်က္မ်ားကလည္း အသက္၀င္လွသလို ၊ ဓာတ္ပံု ႏွင့္ပတ္သက္သည့္မွတ္သားဖြယ္ရာမ်ားကိုလည္း ေၿပာၿပတတ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အတြက္ ဆရာ သည္ သာမန္ IELTS အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းဆရာ ဆုိသည္ထက္ပိုမုိေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ၿပည့္စံုသူဟု ဆုိရေပမည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ ေဗဒင္ . လကၡဏာမ်ားကို တတ္ကြ်မ္းနားလည္မွူ ့မရွိေသာ္လည္း . ဆရာ က လက္ဟန္ေၿခဟန္ၿဖင့္စကားေၿပာတုိင္း ညာဘက္လက္ဖ၀ါးရွိ ထီးရုိး ဟုေခၚသည့္ ေအာင္ၿမင္ေရးလမး္ေႀကာင္းႀကီးက ထင္ရွားၿပတ္သားစြာ ေၿဖာင့္တန္းေနသည္ကို အံ့ႀသဖြယ္ရာေတြ ့ရသည္။ ရွား မွ ရွားသည့္ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ ၿပည့္စံုေသာ ေအာင္ၿမင္သည့္ ဆရာေကာင္းတစ္ဦးၿဖစ္သည္။

တပည့္မ်ားႏွင့္ ထမင္းလက္ဆံု စားရမွ ေက်နပ္ေသာဆရာ ၊ စာ ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ တိက်ေသာ သံမဏိစည္းကမး္မ်ားႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ေသာ ဆရာ ၊ တပည့္မ်ားကို အမွန္ပင္ ထူးခြ်န္ေစခ်င္ေသာဆရာ ။

ဆရာသည္ အဂၤလိပ္ စကားေၿပာစြမး္ရည္ကို Debate ေခၚ စကားစစ္ထုိးပဲြမ်ားၿဖင့္ တုိးတက္ေစသည္။ အၿခားသူတစ္ဦးႏွင့္ အဂၤလိပ္ လို ေၿပာကာစကားႏုိင္လုရသည့္ အလုပ္သည္ တကယ့္ေတာ့ မလြယ္ကူလွ ။ ဘာသာစကားတတ္ကြ်မး္မွူ ့၊ ဗဟုသုတ ႀကြယ္၀မွူ ့၊ မွင္ေမာင္းေကာင္းေကာင္းၿဖင့္ မေႀကာက္မရႊံ ေၿပာႏုိင္မွု ့တုိက အဆံုးအၿဖတ္ေပးေစသည။္

ဆရာ ၏ ေက်းဇူးေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ စကားေၿပာလွ်င္ ခ်က္က် လက္က် ပိုင္ႏုိင္စြာေၿပာလာႏုိင္သည္။ ၿပည္ပတြင္ေရာက္ရွိၿပီး အဂၤလိပ္လုိ ေၿပာရေစကာမူ . ဆံြ ့အမေနပဲ ကုိယ္မွန္သည့္အရာကို ထင္ရွားေအာင္ၿပဳႏုိင္ၿခင္းမွာ ဆရာ၏ စကားႏုိင္လုပဲြ (Debate)မ်ား၏ အက်ိဳးေက်းဇူးပင္တည္း။

ၿပန္တမး္တလွ်င္ အမွန္ေပ်ာ္ရႊင္ရေသာ ေရႊေရာင္ေန ့ရက္ေလးမ်ားပင္တည္း ။ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ အတူထုိင္ရသည့္ အရသာ ကား ငယ္စဥ္ အထက္တန္းေက်ာင္းကို ၿပန္ေရာက္သြားသည့္ႏွယ္။

ဆရာ၏ စီစဥ္မွူ ့ၿဖင့္ Happy New Year Party တြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ ့တစ္သုိက္ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ခဲ့ႀကေသးသည္။ Underground Dance ဟုေခၚသည့္ ဂြ်မ္းထုိးေမွာက္ခုန္ ကရေသာ အက ကိုလည္း မေမာႏုိင္မပမ္းႏုိင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ဖူးသည္။ အဖဲြ ့အစည္းႏွင့္ Harmony ရွိစြာ အလုပ္လုပ္တတ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ေသာ ၿမန္မာ ယိမး္အက ၊ တီထြင္ဆန္းသစ္ တတ္ေသာဥာဏ္ရင့္သန္ ေစရန္ ရည္ရြယ္ေသာ ဟာသၿပဇာတ္တုိေလးမ်ားကိုလည္း ၀င္ေရာက္သရုပ္ေဆာင္ ကၿပ ခဲ့ႀကဖူးသည။္

ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေသာ . ေခ်ာင္းသား ေပ်ာ္ပဲြစား ခရီးသည္ ကား ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀၏ အမွတ္တရအရွိဆံုး ခရီးတစ္ခုၿဖစ္သည္။ ညဘက္ႀကီး ဂဏန္းတြင္းမ်ား လုိက္ႏွိဳက္ခဲ့ႀကပံု ၊ ေသာင္ၿပင္ေဘာလံုးပဲြမ်ား ၊ ေက်ာက္ေမာင္ႏွမဆီသို ့ေၿခက်င္ခရီး စသည္တုိ ့သည္ကား ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္ရေတာ့မည္ မဟုတ္ေသာ လူငယ္ဘ၀ အေတြ ့အႀကံဳမ်ားပင္တည္း ။

ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀တြင္ ယခုလို ဘက္စံုၿပည့္စံုေသာ ဆ၇ာသည္ကား လြန္စြာရွားသည့္ ပုဂၢိဳလ္ထူးတစ္ဦးႏွယ္ ။ ဆရာသည္ Physical and social development ဟုေခၚသည့္ လူငယ္တစ္ဦး တြင္ရွိသင့္သည့္အရည္အခ်င္းမ်ားကို အခ်ိန္တုိေလးအတြင္း အထိေရာက္ဆံုး သင္ႀကားေပးႏုိင္သည့္ အာဂ ဆရာ ပင္ၿဖစ္ေတာ့သည္။

ထုိ ့ေႀကာင့္ အာစရိယ ဆရာသခင္မ်ားကို ေမတၱာပို ့တုိင္း ဤ IELTS သင္တနး္ဆရာသည္ ထိပ္ဆံုးမွ ပါ၀င္ေလေတာ့သည္။





ေၿမာက္ၿမားလွစြာ ၿမတ္ဆရာ



ငယ္စဥ္တုန္းက ပိန္လိန္ႀကံဳလွီေသာ ခႏၶာကိုယ္ၿဖင့္ လူတကာ အႏုိင္က်င့္မွူ ့ကို ခံခဲ့ရသည္။ ထုိ ့ေႀကာင့္ Y.M.C.A မွ ကာရာေတး ကိုယ္ခံပညာ သင္ႀကားေပးေသာ ဆရာ၏ ေက်းဇူးကိုလည္း ၿပန္ေၿပာင္းေအာက္ေမ့မိပါသည္။



ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပညာဒါနမွ စီးပြားၿဖစ္စားေသာက္ကုန္ထုတ္နည္းသင္တန္း ကို္လည္း တတ္ဖူးသည္။ ေရခဲမုန္ ့တစ္ခြက္ ၿဖစ္လာပံုကို စာေတြ ့လက္ေတြ ့ေလ့လာဖူးသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စုေပါင္း၀ုိင္ဖြဲ ့ကာ တေပ်ာ္တပါး ဒံေပါက္ ထမင္း ခ်က္ဖူးသည္။ ဆရာႀကီး၏ အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ ဆရာစားမခ်န္သင္ႀကားေပးမွူ ့ေႀကာင့္ . ေဖ်ာ္ရည္မ်ိဳးစံုအေႀကာင္းကိုလည္း အေတာ္အတန္ တီးေခါက္မိခဲ့သည္။



ငါးေဖာင္ရုိး ပေလြရုိး ပံုစံေလးမွ Y.M.C.A မွ အေလးမ (၀ိတ္မ)ဆရာ တုိ ့၏ လမး္ညႊန္ၿပသေပးမွူ ့ေႀကာင့္ ယေန ့အခ်ိန္တြင္ ကာယဗလေမာင္တစ္ဦးႏွယ္ ႀကြက္သားအဖုအထစ္တု ိ့ၿဖင့္ ရင္သပ္ရွူေမာဖြယ္ မၿဖစ္ေသာ္လည္း အေတာ္အတန္ ႀကံ့ခုိင္၍ ၊ ေယာက္်ားပီသသည့္ အခ်ိဳးအစားတစ္ခု ကို ရရွိခဲ့ေလၿပီ။



တုိုင္းၿခား လူမ်ိဳး ဘာသာစကား တတ္ထားမမွားေပ ဆုိသည့္အတြက္ ေႀကာင့္လည္း ေခတ္စားေသာ ႏုိင္ငံၿခားဘာသာစကားတုိ ့ကို အထုိက္အေလ်ာက္ေလ့လာဖူးသည္။

သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေၿပာေလ့ရွိသည့္ .. ေ၀ါ အုိုက္ နီ ဆုိသည့္ ဘာသာစကားကို တတ္သိခ်င္လြန္းသၿဖင့္ တရုတ္စာ ၊ စကား အေၿခခံတုိ ့ကို သင္ႀကားခဲ့ဖူးသည္။

ၿမန္မာၿပည္တြင္ ေခတ္စားလ်က္ရွိေသာ ကိုးရီးယားရုပ္ရွင္မ်ားေႀကာင့္ . ဂ န ဒ ရ မ ဘ စ ဟူေသာ ကုိးရီးယားဘာသာစကားကိုလည္း တီေခါက္ေလ့လာမိ၏။



၀ါသနာအရ တတ္ခဲ့ေသာ ခ်က္ၿပဳတ္နည္း စာဖုိမွူးသင္တန္းတြင္လည္း သင္တန္းဆရာႀကီး၏ အနီးကပ္ ၿပသေပးမွူ ့တုိ ့ေႀကာင့္ အရသာ ထူးကဲလွေသာ ဟင္းအမယ္မ်ားကို ကိုယ္တုိင္စီမံႏုိင္စြမး္ရွိလာေခ်ၿပီ ။



ထုိ ဆရာတုိ ့သည္ ကြ်န္ေတာ့္အား သူတုိ ့၏ ပညာၿမတ္ကို လက္ဆင့္ကမ္း ၿဖန္ ့ေ၀ခဲ့ႀကသူမ်ားၿဖစ္သည့္ သင္ ဆရာ မ်ားၿဖစ္ေပသည္။

ထုိသုိ ့မ်ားၿပားလွေသာ ဆရာေကာင္း ဆရာၿမတ္တုိ ့၏ေက်းဇူးေႀကာင့္ ယေန ့အခ်ိန္တြင္ ပညာရဲရင့္ ပဲြလယ္တင့္ ခဲ့ရေပၿပီ။

ယေန ့ပညာေခတ္တြင္ အဆင့္အတန္းရွိရွိ ရပ္တည္ႏုိင္ရန္မွာ စဥ္ဆက္မၿပတ္သင္ယူမွူ ့ဟုေခၚသည့္ Life-Long learning ရွိသင့္သည္။ ေလ့လာသင္ယူမွူ ့ဟူသည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ကုန္ဆံုးသြားၿခင္းမရွိေစရ ။



ငယ္စဥ္ကာလ ကေလးဘ၀က ေဘာလံုးကန္တုိင္း အႏုိင္က်င့္တတ္ၿပီး အၿမဲ ဗိုလ္က်တတ္သည့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းကို ယခု အခ်ိန္ၿပန္စဥ္းစားႀကည့္လုိက္ေသာအခါ သူသည္လည္း မိမိအား အရွံး ဆုိသည့္ သင္ခန္းစာ စာမ်က္နွာကို နားလည္ေစခဲ့သူ ဟု မွတ္ယူမိပါသည္။ သူ ့ေႀကာင့္သာ အႏုိင္ ရၿခင္း၏ ခ်ိဳၿမိန္မွူ ့ႏွင့္ ရွံးနိမ့္ၿခင္း ၏ ခါးသီးမွူ ့တုိ ့ကိုု ေတြ ့ႀကံဳခံစားဖူးေလသည္။ သူသည္လည္း ဘ၀သင္ခန္းစာ၏ ဆရာ တစ္ဆူဟု မွတ္ယူလုိက္ပါသည္။



တစ္ဦးတည္းသာ ရွိခဲ့ၿပီး . တစ္ႀကိမ္တည္းသာ ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူ တစ္ေယာက္က နားမလည္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ေၿပာင္းလဲသြားေသာအခါ ၿပင္းၿပစြာပူေဆြး၀မး္နည္းခဲ့ရပါသည္။ ေသခ်ာစြာ စဥ္းစားႀကည့္ပါမူ သူသည္လည္း ခ်စ္ၿခင္း ၊ မုန္းၿခင္း စသည့္ ႏွလံုးသားသင္ခန္းစာတုိ ့ကို လက္ေတြ ့ၿပသေပးသူဟု မွတ္ယူလုိက္ပါသည္။

၁၅၀၀ ကိေလသာ ခ်စ္ၿခင္း၏ ပူေလာင္မွူ ့ႏွင့္ ရက္စက္ေသာအမုန္း ၏ ပူေဆြးမွူ တုိ ့ကို နားလည္ခဲ့ရၿပီ မဟုတ္ပါေလာ ။ သူသည္လည္း ဘ၀ တကၠသုိ္လ္တြင္ အေရးပါေသာ သမုဒၵယ သင္ခန္းစာ တစ္ပုဒ္ကို ၿပသေပးခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။

အခ်ဳပ္အားၿဖင့္ ဆုိပါမူ . ကြ်န္ေတာ္တုိ ့သည္ ေမြးစ မွ ေသသည္ အထိ ဘ၀ တကၠသုိ္လ္၏ ပညာသင္သားမ်ား ၿဖစ္ႀကသည္။ အစဥ္သၿဖင့္ မသိမွူ ့နယ္ပယ္ မွ သိမွူ ့နယ္ပယ္ဆီသို ့ႀကိဳးစားေလွ်ာက္လွမး္ႀကရာတြင္ နယ္ပယ္အသီးသီး၌ ဆရာ ဟူသည့္ လူတန္းစားႀကီးက အနႏၱေမတၱာၿဖင့္ ေဖးမ ကူညီလ်က္ရွိႀကသည္။

ထုိ ့ေႀကာင့္ ေက်းဇူးေတာ္ အေသခ်ၤ ၿဖင့္ ၿမင့္ၿမတ္လွေသာ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့၏ ၿမတ္ဆရာမ်ားကို ဤ ေဆာင္းပါးေလးႏွင့္ အတူ ႏွလံုးသားၿဖင့္ ဂါရ၀ၿပဳရင္ း

ဆရာ့ေက်းဇူးၿမင့္မုိရ္ဦး အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္။



ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားေနမည့္

ေဇာ္ၿပည့္